Willem Hendrik Budding

-kapitein van ? -1592

-overleden tijdens beleg van Coevorden in 1592

-Op 3-10-1590 was hij lid van de Friese Krijgsraad, die het vonnis uitsprak over Michiel Högelcko.

http://resources.huygens.knaw.nl/retroboeken/vdaa/#source=aa__001biog03_01.xml&page=610&view=imagePane
Bunding, Willem Hendricxs. was kapitein in het Statenleger en had als zoodanig in 1592, met Tiaerdt Jansz Wederspan, het bevel in eene schans bij Koevorden ,welke den 31sten Julij van dat jaar, door de Spanjaarden bestormd werd. Bunding en Wederpan verdedigden zich dapper, doch Bunding sneuvelde met zijnen vaandrig en 32 zijner soldaten.

http://www.marceltettero.nl/Spanje/Opstand/Coevorden.html
Willem Lodewijk van Nassau (Us Heit), een neef van Maurits, maakt een begin met de belegering wanneer prins Maurits al optrekt naar Ootmarsum om de situatie in Twente te verkennen. Maurits keert op 12 augustus terug in het kamp bij Coevorden. Willem Lodewijk heeft al loopgraven tot aan de vesting laten aanleggen. De gangen beginnen achter het Huys ten Clooster (nu ’t Klooster), ten zuidwesten van de stad. Willem Lodewijk beveelt nog een schans te bouwen aan de noordzijde van Coevorden, die ruimte biedt aan 200 soldaten. Zij moeten de weg naar Groningen blokkeren.

De staatsen laten het gebied ten oosten van Coevorden open. Uitvallen van de vijanden worden daar niet verwacht. Het gebied is er moerassig. Het hoofdkwartier van Maurits is in het huys Ter Scheere van jonkheer van Steenwijck. Het huis ligt aan de zuidwestzijde van Coevorden. Een uitval gebeurt al op 12 augustus tegen de middag. De meeste soldaten gaan voedsel halen in het grote kamp. Vanuit Coevorden schieten de belegerden richting staatse soldaten terwijl anderen een aanval op de schans beginnen.
Compagniecommandant Wilhelmus Henrici Bundingius sneuvelt evenals de vaandrig, een Van Brunswijk (Braunsweich). Tijdens de nachtwake raken meer dan 32 onderofficieren en manschappen van dezelfde compagnie gewond, onder wie de plaatsvervangend commandant Johannes Kortenorius. Tiardus Johannes Wederspannius telt tien of twaalf doden en verscheidene gewonden. Zelf gewond drijft hij de vijand toch nog terug.