In 1597, toen er van Spaanse zijde werd overwogen, zich bij verrassing, met hulp van de Roomsen, meester te maken van enige sterkten in het Noorden, stond er in de rapporten: cavalerie kan langs geen enkele weg daarheen worden gebracht, zolang Steenwijk en Koevorden in Staatse handen zijn.

Het schot voor Steenwijk.

Door populaire bewerkingen en berijmingen is beroemd geworden het verhaal van ‘het schot voor Steenwijk’.

Op zekere dag probeerde de vijand de ‘hameye’ van de Gasthuispoort in brand te steken. Nadat hij door musketvuur de wachten van de wallen had verdreven, staken zij met een ton, gevuld met teer en zwavel, de brand er in. Maar een soldaat van Cornputs volk zwom over de gracht, met een leren emmer in de mond, rukte de teerton weg en bluste de brand met enige emmers water. De belegeraars schoten op hem ‘soo dicht als Haghel, maer hij gingh daer als met ghemack toe, roepende: schelmen, dieven, ick ben Arent van Groeningen, een Brouwers Sone. Als hy syn werck nu volbracht hadde, swom hij weder over ende boven komende, werdt hij van Cornput sijnen Capiteyn vereert met een handt vol Daelders.’